«Егер адам қандай да бір ауыртпалық көрсе (ауру, азап, қиыншылық, шығын, тарлық), ол Құдайға [барлық күйде] жүгінеді: жатқанда да, отырғанда да, тұрғанда да [Жаратқаннан көмек сұрап, жалықпай дұға етеді]. Алла Тағаланың жарылқауымен оның басындағы қиыншылықтар жойылғанда (бәрі сәтті аяқталғанда) ол [Аллаға жасалған дұға мен тақуалықты оңай және тез ұмытып, өмір жолын жалғастырады] және өзін [ештеңе болмағандай] ұстайды. басына түскен мәселені [шешуді] сұрамайды» (Юнус, 12).